Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/364 Esas 2020/2433 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/364
Karar No: 2020/2433
Karar Tarihi: 12.03.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/364 Esas 2020/2433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkeme kararında, tebligatların usulsüz olarak doğrudan şikayetçiye yapıldığı için yüklenen suçtan doğrudan zarar gören ve temyiz istemiyle katılma iradesini gösteren şikayetçi vekilinin hükmü temyiz etme hakkı olduğuna karar verilmiştir. Yargılama sürecindeki işlemler hukuka uygun olarak yapılmış, iddia ve savunmaların değerlendirildiği, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmadığı tespit edilmiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise; 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 260 ve 237/2 maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2018/364 E. , 2020/2433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

7201 sayılı Tebligat Kanunu‘nun 11. maddesindeki "vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır." hükmüne aykırı olarak duruşma davetiyesi ile yoklukta verilen kararın vekili yerine doğrudan şikayetçiye tebliğ edilmesi nedeniyle tebligatların usulsüz olduğu, yüklenen suçtan doğrudan zarar gören ve temyiz istemiyle katılma iradesini gösteren şikayetçi vekilinin 5271 sayılı CMK"nin 260. maddesi uyarınca hükmü temyiz etme hakkı bulunduğu, öğrenme üzerine verilen temyiz dilekçesinin de süresinde olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 237/2 maddesi uyarınca şikayetçinin katılan, vekilinin de katılan vekili olarak davaya kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğunun saptandığı, kurulan hükümlerde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.