Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/2881 Esas 2020/4796 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı borçlu ... aleyhine takip yapıldığını, takibin semeresiz kaldığını, borçlunun alacaklarından mal kaçırmak amacıyla adına kayıtlı taşınmazını davalı kardeşi ..."ye devrettiğini belirterek davalılar arasındaki tasarrufun iptalini talep etmiştir.
Mahkemenin, davanın kabulüne ilişkin kararı, Dairemizin 28.03.2017 tarih 2015/2502 Esas 2017/3318 Karar sayılı ilamı ile dava dayanağı Kumluca İcra Müdürlüğünün 2010/642 sayılı takip dosyasından İİK’nun 105. madde niteliğinde anılan borçlu adresinde yapılmış bir haciz olmadığı gibi aciz belgesi de sunulmadığı, bu durumda, davanın ön koşul yokluğundan reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuş, bozmadan sonra davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava İİK"nun 277 ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan tasarrufun iptali davasına ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve bozmaya uygun olarak karar verilmiş bulunmasına ve borçlu hakkındaki takibin 21.01.2010 tarihinde başladığı, davanın 01.07.2011 tarihinde açıldığı, 21.12.2017 tarihindeki bozmadan sonraki ilk oturuma kadar yeterli süre geçmiş olduğundan, davacıya aciz belgesi ibrazı için süre verilmesi gerekmediği gibi dosyaya 14.07.2020 tarihine kadar da bir belge sunulmamış bulunmasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava ön koşul yokluğundan reddedildiğine göre, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7/2. maddesine göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nın geçiçi 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 5. bendindeki "Gereği hesap edilen 9.530,00 TL" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "7/2. maddesi gereğince 1.980,00 TL maktu" ibaresinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 14/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.