Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/13382 Esas 2019/5894 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ... ile davalı ...San. Ltd. Şti vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin ağır vasıta şoförü olarak çalıştığını, iş akdinin haksız feshedildiğini beyan ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım ücret alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davacının devamsızlık yaptığını, haklı nedenle iş akdine son verildiğini beyan ederek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davacı ... ile davalı ...San. Ltd. Şti vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlar yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Yurt içi tır şoförleri bakımından fazla çalışmalar her türlü delille ispatlanabilir ise de takometre kayıtları bulunması halinde inceleme bu kayıtlar üzerinden yapılmalıdır. Yurt içinde çalışan tır şoförünün hafta tatili ile bayram ve genel tatillerde çalıştığını her türlü yazılı delil veya tanıklarla kanıtlaması mümkündür. Ancak ulusal trafik kurallarına göre günde belli bir saat araç kullanma zorunluluğu sebebiyle fazla çalışma yapıldığının inandırıcı delillerle ispatı gerekir.
Dosya içeriğine göre davacının tır şoförü olarak çalıştığı, bilirkişi raporunda; tanık anlatımları doğrultusunda, davacının ayda iki hafta haftalık 18 saat, iki hafta haftalık 12 saat fazla çalışma yaptığı değerlendirilerek fazla çalışma ücreti hesaplandığı, Mahkemece, fazla çalışma ücretinin reddine dair karar verildiği görülmüştür. Ulaşılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmediği gibi talebin neden reddedildiğine dair yeterli gerekçeye de kararda yer verilmemiştir. Dosyada bulunan tüm bilgi ve belgeler ile tanık beyanları birlikte değerlendirilmeli, Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 98. maddesinde yer alan süreler de gözetilerek, davacının çalışma saatleri tespit edilmeli, yapılan fazla çalışma süresi belirlenerek fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmalıdır. Belirtilen hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.03.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.