Hırsızlık - başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/16516 Esas 2020/9066 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın, kardeşi ...’a ait kimlik bilgilerini kullanarak, hırsızlık suçu işlediği ve bu şuç yönünden Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/531 E. sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılamada, ... hakkında mahkumiyet kararı verildiği, kararın Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 26.06.2013 tarihli kararı ile onanarak kesinleştiği, ... tarafından Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/532 E. sayılı dosyasına sunulan dilekçe ile kendisinin olaya hiç karışmadığı ve suçu işleyen şahsın kardeşi ... olduğuna dair talebi üzerine, Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesini 2007/532 E. sayılı dosyasında, 01.11.2013 tarihli ek karar ile yargılamanın yenilemesi talebinin kabulüne karar verildiği anlaşılmakla, bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı tarihten önce verilip Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşen hükümler ile ilgili olarak, yargılamanın yenilenmesi sonucu 20.07.2016 tarihinden sonra verilen kararların temyiz incelemesine tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143. maddeleri uyarınca hüküm kurulması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/12/2012 tarih ve 2012/1247 esas ve 2012/1842 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi”nin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâli olması nedeniyle, aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, hırsızlık suçu yönünden zamanaşımı süresinin dolmadığı; ayrıca TCK"nın 267/8. madde ve fıkrasına göre iftira suçundan dolayı dava zamanaşımının mağdurun fiili işlemediğinin sabit olduğu tarihten itibaren işlemeye başlayacağı, mağdur hakkında Akhisar 1. Ceza Mahkemesinin 2013/629 E. - 2014/941 K. sayılı kararında 15.07.2014 tarihinde beraat kararı verildiği ve bu karar 04.09.2014 tarihinde kesinleştiği, zamanaşımı süresinin kesinleşme tarihinden itibaren işlemeye başlayacağı ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan verilen mahkumiyet kararında da zamanaşımı süresinin dolmadığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 21.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.