MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından maddi ve manevi tazminatın miktarı, reddedilen yoksulluk nafakası ve vekalet ücretine hükmedilmemesi yönünden; davalı erkek tarafından ise maddi ve manevi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadın 08.02.2021 tarihinde temyiz dilekçesi vermiş ve temyize ilişkin talepleri yanında temyiz harç ve masrafları yönünden adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 334 - 340. maddelerinde düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay"a da yapılabilir ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 337/1. maddesi uyarınca da duruşma yapılmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Kadının adli yardım talebini içeren dilekçesi ve dosya kapsamındaki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde; kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşünmeksizin, gereken kanun yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu kanaatine varıldığından, davacının adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir
2-Taraf1arın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.

c)Taraflar arasında ... 2. Aile Mahkemesinin 2013/245 esasına kayden görülen boşanma davası sonucunda verilen 26/01/2015 tarihli hükmün yoksulluk nafakasının reddine ilişkin bölümü, Dairemizin 16.06.2016 tarihli ve 2016/10424 esas,2016/12629 karar sayılı ilamı ile boşanmaya sebep olan olaylarda kadının daha ağır kusurlu olmadığı, düzenli bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği belirtilerek, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası (TMK m. l75) takdiri gerekirken, isteğin reddi doğru görülmediğinden bahisle bozulmuş, bozma ilamı üzerin ... 2. Aile Mahkemesinin 2017/611 esas sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama neticesinde bozma ilamına uyularak davacı kadın yararına aylık 200 Türk lirası yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Bu karara karşı yapılan temyiz başvurusu üzerine Dairemizin 26.02.2019 tarihli ve 2018/1468 esas, 2019/1641 karar sayılı ilamı ile davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakasının az olduğu gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulduğuna göre, bozma ilamında gösterilen doğrultuda hüküm tesisi zorunludur. Zira, bozmaya uyulmakla bozma lehine olan taraf yararına usulü kazanılmış hak oluşmuştur. O halde; bozma kararı kapsamında davacı kadın lehine ilk kararda hüküm altına alınan aylık 200 TL yoksulluk nafakasının arttırılması gerekirken, yazılı şekilde yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2/b) ve (2/c) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2/a) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.06.2021 (Prş.)