Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/7707 Esas 2019/5892 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/7707
Karar No: 2019/5892
Karar Tarihi: 13.03.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/7707 Esas 2019/5892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kurum, eski işvereninden fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücret alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı işveren, zamanaşımı savunması sunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davacının fazla çalışma yapma durumu ve hafta tatilinde çalışıp çalışmadığı konusu tartışmalı olduğu için, dosyadaki delillerin eksik değerlendirilmesi nedeniyle karar temyiz edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- İş Kanunu madde 41 (Hafta tatili)
- İş Kanunu madde 59 (Fazla çalışma)
- Türk Borçlar Kanunu madde 123 (Belirlenemeyen borç)
22. Hukuk Dairesi         2016/7707 E.  ,  2019/5892 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, kat görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı bir sebep olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini beyan ederek fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, zamanaşımı savunmasında bulunarak davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
    Somut olayda, bilirkişi raporunda; tanık beyanlarına göre, davacının haftanın 7 günü 07.00-18.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmeyle, davacı tarafından hafta tatili alacağı da talep edildiğinden 7. gün çalışması bakımından günlük 7,5 saati geçen çalışmanın fazla çalışma olduğu değerlendirilip haftalık 14 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı görülmüştür. Mahkemece, dosya arasında bulunan 2010 yılı Mart ve Aralık ayları imza föylerinde davacının günlük 8 saat çalıştığı, ara dinlenme süresi mahsup edildiğinde davacının fazla çalışma yapmadığı, ayrıca davacının haftada bir gün izin kullandığı değerlendirilerek fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacaklarına ilişkin talep yönünden davanın reddine karar verilmiş ise de dosya içerisinde bulunan günlük giriş çıkış saatlerini gösteren imzalı föylerin incelenmesinde, davacının haftalık çalışma günlerinin farklılık gösterdiği anlaşılmaktadır. Buna göre davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatilinde çalışıp çalışmadığı, tanık beyanları ve davacı tarafından imzalı giriş çıkış kayıtları birlikte değerlendirilerek ve hafta hafta hesaplama yapılarak tespit edilmelidir. Eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 13.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.