Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/8634 Esas 2014/3990 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2012/25674
Mahkemesi : Yozgat Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 16.11.2011
Numarası : 2010/146-2011/292
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna, verilen cezanın ertelenmesi gerektiğine ve eksik inceleme yapıldığına; katılanlar vekilinin de sanık hakkında takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak
1)30.09.2009 tarihinde saat 20:30 sıralarında Ağrı"dan Bursa"ya gitmek üzere yola çıkan, yolculuk esnasında sadece bir kez kısa süreli mola veren, kovuşturma evresindeki savunmasında aşırı yorgunluk ve uykusuzluk nedeni ile karşı yönden gelen araçla çarpıştığını beyan eden ve bu şekilde yorgun ve uykusuz olarak araç kullanan sanığın şerit tecavüzünde bulunarak karşı yönden gelen araçla çarpışarak, bir kişinin ölümü ile bir kişinin de nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; tam kusurlu olan sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı ve maddede öngörülen cezanın alt sınırı, nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini ve sanığın bilinçli taksirle hareket ettiği anlaşılmasına rağmen hakkında hükmedilen cezanın TCK"nın 22/3. maddesi gereğince artırılmaması,
2)Sanık hakkında temel ceza belirlenirken dosyada ilgisi bulunmayan H..Ö.. M..N.. A. K.. ve Z. B.. ölümüne neden olduğundan bahsedilerek hükmün karıştırılması,
3)Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanığa hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine ve bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.