Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 51/1-3, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, erteleme, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "failin kastının yoğunluğu, güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3-Hapis cezası ertelenen sanığa, denetim süresi içinde yükümlülük yüklenmediği ve uzman kişi görevlendirilmediği belirtilirken kanun maddesinin TCK"nın 51/6. maddesi yerine 53/6 olarak gösterilmesi,
4-Hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında ertelemeye dair TCK"nın 51. maddesinin 7. ve 8. fıkralarındaki ihtar ve açıklamalara hüküm fıkrasında yer verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, belirtilen hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün ilk bendinde bulunan “failin kastının yoğunluğu, suç saiki” ibaresinin çıkartılması; hüküm fıkrasından, TCK"nın 53. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına ilişkin 3. bendin çıkartılması; hüküm fıkrasının 7. bendindeki "53/6" ibaresinin çıkartılarak yerine "51/6" ibaresinin yazılması; hükmün 7. bendinden sonra gelmek üzere “TCK"nın 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirileceğinin sanığa ihtarına, TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.