Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7417 Esas 2016/5132 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 52/1-2, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince hapisten çevrilen 6.000 TL ve doğrudan hükmedilen 100 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nun ... ilçesi ...köyünde bulunan... Evlerinin 2004 ve 2005 yılları arasında yöneticisi olduğu, suç tarihlerinde sanığın siteye elektrik bağlatma işini piyasa araştırması yapmaksızın ve herhangi bir fatura almadan ... San. Tic. Ltd. Şti."ne yaptırdığı ve ayrıca bu şirketin yetkilisi ..."e 5000 TL ödeme yaptığı, bu şekilde sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği kabul edilen olayda, sanık savunmasında atılı suçlamayı reddetmesi ve bir usulsüzlük yapmadığını belirtmesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; elektrik mühendisi bir bilirkişi temin edilerek olay tarihinde sanığın yaptırmış olduğu işin ne kadar mal olacağına ilişkin bir rapor aldırılarak yapılan işlem ile ödemeler arasındaki orantısızlık olup olup olmadığı tespit edilmesi ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 6 gün olarak tayin edilmesi.
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeptenn dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.