Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32176 Esas 2013/3923 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/32176
Karar No: 2013/3923
Karar Tarihi: 21.02.2013

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32176 Esas 2013/3923 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda incelenen dosyada; suçun sanık tarafından işlendiğinin kabulü anlaşılmıştır. Ancak, sanığın eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturmadığına dair yeterli araştırma yapılmadan 5237 sayılı TCK'nın 151/1.maddesi uygulanmış, hırsızlık suçu bakımından TCK'nın 143. maddesi gereğince ceza artırılmış, konut dokunulmazlığını bozma suçu bakımından ise aynı yasanın 116/4. maddesi ile uygulama yapılmıştır. Suç tarihi itibariyle uzlaşmaya tabi olması nedeniyle, CMK'nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca taraflara uzlaşma teklif edilerek sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayini gerektiği de gözetilmemiştir. Son olarak, mala zarar verme suçu için etkin pişmanlık şartlarının gerçekleştiğinin kabulü ile TCK'nın 168. maddesi ile uygulama yapılmış ancak, hırsızlık suçu bakımından anılan maddenin değerlendirilmesi yapılmamıştır. Bu nedenlerle, sanığın temyiz itirazının yerinde olduğu sonucuna varılmış ve kararın bozulması gerektiği kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 143, 116/4 ve 168. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri belirtilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/32176 E. , 2013/3923 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın kastının aracın doğrudan mülkiyetine yönelik olduğunun anlaşılmasına göre, eyleminin mala zarar vermek suçunu oluşturmadığı gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinin uygulanması,
2-Suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu gösterilmeden hırsızlık suçu bakımından TCK"nın 143. maddesi gereğince cezanın artırılması, konut dokunulmazlığını bozma suçu bakımından ise aynı yasanın 116/4. maddesi ile uygulama yapılması,
3-Suç tarihi itibarıyle konut dokunulmazlığını ihlal suçunun uzlaşmaya tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca taraflara uzlaşma teklif edilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Sanık hakkında mala zarar verme suçu için etkin pişmanlık şartlarının gerçekleştiğinin kabulü ile TCK"nın 168. maddesi ile uygulama yapıldığı halde; hırsızlık suçu bakımından anılan maddenin değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21.02.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.