Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/33099 Esas 2022/12263 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları verildiği, kararın 05/06/2013 tarihinde kesinleşmesinin ardından denetim süresi içinde 11/03/2015 tarihinde işledikleri suçtan dolayı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların açıklanması için ihbarda bulunulması nedeniyle önceki hükümlerin açıklandığı, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların denetim süresinde işledikleri 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı, öncelikle ihbar dosyası yönünden uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıklar hakkında açıklanması geri bırakılan hükümler yönünden hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekmekte ise de; sanık ...’ın; deneme süresi içinde 01/02/2014 tarihinde işlediği Bursa 36. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 17/12/2021 gün 2021/37 Esas 2021/286 Karar sayılı ilamına konu kasten yaralama, sanık ...’ın; 18/11/2021 tarihli ek kararla aynen infazına karar verilmiş olup deneme süresi içinde 18/02/2014 tarihinde işlediği Bursa 15. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01/07/2014 gün 2014/273 Esas 2014/407 Karar sayılı ilamına konu imar kirliliğine neden olma suçları nedeniyle hükümlerin açıklanması koşulları oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hükümlerin açıklanmış olması sonuca etkili görülmeyerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dosya içeriğine göre, Gökfon Makine Kalıp adlı işyerinin bahçesindeki konteynerde bulunan hurda kalıp malzemelerin çalınması şeklinde gerçekleşen somut olayda; mağdurun soruşturma aşamasında ön kısmı açık olan işyerinin arka tarafındaki konteynerdan hırsızlık yapıldığını beyan ettiği, görgü tespit tutanağında; tek katlı işyerinin önündeki bahçede bulunan duvarla işyeri arasındaki demir kamyon konteyner içinden eylemin gerçekleştiğinin belirtildiği, ancak; dosya içerisinde olay yeri inceleme raporunun veya keşif tutanağının bulunmadığının anlaşılması karşısında; mahallinde keşif yapılarak suça konu hurda kalıp malzemelerin çalındığı yerin bina veya eklentisi niteliğinde bir yer olup olmadığı tespit edilerek, bina veya eklentisi ise sanıkların eylemlerinin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesinde düzenlenen suçu, değil ise aynı Kanun'un 141/1. maddesine uyan suçu oluşturacağı, sanıkların eylemlerinin TCK’nın 141. maddesi kapsamında kaldığının belirlenmesi durumunda 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile yeniden düzenlenen uzlaştırma hükümleri doğrultusunda TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- 12/02/2013 tarihli tutanağa göre; olay günü hırsızlık anonsunun yapıldığı yer olan Çalı Sanayi 1. Sokak’a intikal eden kolluk görevlilerini fark eden sanıkların mağdura ait Gökfon adlı işyeri önünden araçla ayrıldıklarının görüldüğü ve aracın 2. Sokak üzerinde durdurulup, suça konu malzemelerin mağdura teslim edildiği somut olayda; eylemin teşebbüs aşamasında kalıp kalmadığını belirlemek için tutanak tanıkları dinlenilerek ve takibin kesintiye uğrayıp uğramadığı hususu netleştirilip; TCK’nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin suçun tamamlanmış olması halinde uygulanabileceği hususu da dikkate alınarak sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yetinilerek yazılı şekilde tamamlanmış eylemden dolayı hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 14/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.