Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/689 Esas 2018/3603 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/689
Karar No: 2018/3603
Karar Tarihi: 04.10.2018

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/689 Esas 2018/3603 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli alacağın tahsili istemine ilişkindir. Davacı vekili, hükmün temyizen tetkiki için başvurmuştur. Mahkeme, davanın reddine karar vermiş ancak davacı vekili temyiz etmiştir. Mahkeme kararı incelendiğinde, davalı tarafından sunulan ve imzası inkar edilmeyen hesaplama başlıklı belgenin dava tarihinde davalılardan 7.500,00 TL alacağı olduğunu ortaya koyduğu ve dava tarihinden sonra ödemelerin gerçekleştiği saptanmıştır. Bu nedenle, mahkeme hükmünün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Hükmün davacı yararına bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu’nun 100. maddesi.

15. Hukuk Dairesi 2017/689 E. , 2018/3603 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davalı tarafından dosyaya sunulan ve mahkemece davacıyı bağladığı kabul edilip imzası inkâr edilmeyen 15.02.2010 tarihli hesaplama başlıklı belgeye göre taraflar davacının, davalılardan 7.500,00 TL alacaklı olduğunu kabul etmişlerdir. Bu belgeye göre davacı dava tarihi itibariyle davalılardan 7.500,00 TL alacağı talep etmekte haklı olup ödeme davadan sonra düzenlenen 25.05.2012 tarihli ibraname başlıklı belge ile bu tarihte yapılmıştır. Dava ve ödeme tarihlerinde yürürlükte bulunan 6098 saylıı Türk Borçlar Kanunu"nun 100. maddesi hükmünce borçlu davalılar davadan sonraki ödeme tarihi itibariyle faiz ve giderleri ödemede geciktiklerinden yapılan kısmi ödemenin ana borçtan düşülmesi mümkün değildir.
Bu durumda mahkemece davanın 7.500,00 TL üzerinden kısmen kabulüne, dava tarihinden sonra 25.05.2012 tarihinde yapılan 7.500,00 TL ödemenin TBK"nın 100. maddesi gereğince icra müdürlüğünce infaz aşamasında dikkate alınmasına karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme sonucu davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 04.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.