Hırsızlık ve mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31764 Esas 2013/3875 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/31764
Karar No: 2013/3875
Karar Tarihi: 21.02.2013

Hırsızlık ve mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31764 Esas 2013/3875 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında yapılan incelemeler sonucunda, hırsızlık suçu bakımından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, sanığın mala zarar verme suçu nedeniyle de yargılanıp cezalandırılması gerektiğine karar verilmiştir. Mala zarar verme suçunun zamanaşımı süresi geçtiği için sanık hakkında düşme kararı verilmiştir. Hırsızlık suçu nedeniyle ise usul ve yasaya uygun bir şekilde ceza verilmiştir. Ancak, sanığın suç işlediği dönemde henüz 15 yaşını bitirmediği tespit edilmiştir ve bu durumda sosyal çalışma uzmanına danışılarak ceza sorumluluğunun belirlenmesi gerektiği halde sadece adli raporlara dayanarak hüküm verildiği için karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) 66/1-e, 66/2
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35. maddesi
- TCK’nın 31/2. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/31764 E. , 2013/3875 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I) Sanık ..."e yüklenen mala zarar verme suçu bakımından yapılan incelemede ;
Sanığa yüklenen mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın türü ve süresine göre, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 66/2. maddelerinde öngörülen 4 yıllık zamanaşımı süresinin, karar tarihi olan 10/06/2008 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması ;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık ... hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE;
II) Sanık ..."e yüklenen hırsızlık suçu bakımından yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihi itibariyle 15 yaşını bitirmemiş olan sanığın, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin varlığının tespitinde, 5237 sayılı TCK"nın 31/2. maddesi ile 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesine istinaden; mahkeme tarafından, sosyal çalışma uzmanına küçüğün içinde bulunduğu aile, sosyal ve ekonomik koşullar ile psikolojik ve eğitim durumu hakkında rapor hazırlatılması ve bu rapor değerlendirilerek sanığın ceza sorumluluğunun belirlenmesi gerekirken, gerekçe gösterilmeyerek sosyal inceleme raporu aldırılmadan sadece Manisa Adli Tıp Şube Müdürlüğü"nce düzenlenen adli raporlara dayanılarak yazılı şekilde hükümlülük kararı verilmesi ;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 21/02/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.