Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/271 Esas 2020/7680 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/271
Karar No: 2020/7680
Karar Tarihi: 24.11.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/271 Esas 2020/7680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı aleyhine komşuluk hukukundan kaynaklanan eski hale getirme tazminatı talebiyle açılan davada, mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, hükmedilen miktarın kesinlik sınırının altında olması sebebiyle karar kesin niteliktedir ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri, 5219 sayılı Yasanın 2/A maddesi ve HUMK'nun 427. maddesidir.

14. Hukuk Dairesi 2017/271 E. , 2020/7680 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 14/01/2015 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukundan kaynaklanan eski hale getirme tazminatı talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 31/05/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Mahkemece, hükmedilen miktar karar tarihi itibariyle 5219 sayılı Yasanın 2/A maddesinin c fıkrası gereğince HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyizi halinde mahkemece veya 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay’ca temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Mahkemece verilen karar kesin nitelikte olduğundan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın yatırana iadesine 24.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.