Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/6779 Esas 2020/11283 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6779
Karar No: 2020/11283
Karar Tarihi: 10.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/6779 Esas 2020/11283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak Temyiz Mahkemesi kararında, dosyanın incelemesi sonucunda kararın açık bir gerekçeyle verilmediği ve kanıtların yeterince değerlendirilmediği belirtilmiştir. Ayrıca, daha önce verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi gerektiği halde bu işlemin yapılmadığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle, Mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 230, 223, 34, 232, ve 289/1-g (1412 sayılı CMUK'un 308/7) maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/6779 E. , 2020/11283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Yargıtay incelemesine tabi olan ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanan hüküm olması karşısında; 5271 sayılı CMK"nın 230, 223. maddeleri gereğince kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230, 232, ve 289/1-g (1412 sayılı CMUK"un 308/7) maddelerine aykırı davranılarak hükmün gerekçesiz bırakılması,
Kabule göre de;
2-5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi gereğince, hapis cezası geri bırakılan sanığın denetim süresi içerisinde yeni suç işlemesi nedeniyle önceki hükmün değiştirilmeden önceki gibi açıklanması gerekli ise de, mahkemenin bozmadan önceki 30.01.2014 tarihli kararının sadece sanık tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle aleyhe temyiz bulunmadığı ve sanık hakkında daha önce hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği halde, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeden hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 10.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.