Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13205 Esas 2014/3907 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-2-b, 22/3, 62, 51, 51/3. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/2-b. maddesinden önce uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili görülmediğinden, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken; suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın asli kusurlu olması nazara alınıp adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun olarak asgari sınırdan ayrılmak suretiyle makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiğinin nazara alınmaması ise, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın kusurunun bulunmadığına, CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.