Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/16852 Esas 2016/7970 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16852
Karar No: 2016/7970
Karar Tarihi: 11.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/16852 Esas 2016/7970 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı için temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemi incelendiğinde, cezanın yukarı sınırına göre suçun ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 06/09/2003 tarihinden inceleme tarihine kadar geçtiği ve dava zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle hükmün bozulması ve sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülmesi kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde, 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 102/4, 104/2, 142/1-b, 116/1, 66/1-e, 67/4. maddeleri, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK ve 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri.

22. Ceza Dairesi 2015/16852 E. , 2016/7970 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I.Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ..."in temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II.Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmalığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde belirtilen suç için öngörülen cezanın türü ve yukarı sınırına göre, aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, dava zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun"un 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 06/09/2003 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin
verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının DÜŞÜRÜLMESİNE, 11/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.