Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 105,933 TL maddi ve 950 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak ayrı ayrı davacılara verilmesine

Davacıların tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Siverek Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2004 tarih, 2001/1509 Esas - 2004/29 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanıkların (davacıların) Halkta korku panik meydana getirecek şekilde ateş etmek suçundan beraatlerine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin 11.02.2004 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın 466 sayılı Kanun’un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacılar vekilinin tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Davacılar yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre ayrı ayrı maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacılar vekilinin vekalete ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının c. bendinde yer alan “davacılara” ibaresinden sonra gelmek üzere “ayrı ayrı” ibaresinin hükme eklenmesi suretiyle suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.