Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 54,45 TL maddi, 400 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.11.2011 tarih, 2011/17 Esas, 2011/187 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) Terör örgütüne üye olmak suçundan beraatine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin 30.11.2012 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.03.2007 gün ve 2-63 sayılı kararında açıklandığı üzere; haksız tutuklamadan kaynaklanan tazminat davalarında, ancak davanın tamamen reddi halinde davalı hazine lehine vekalet ücretine hükmedileceğinden, davanın kısmen kabulü halinde davalı hazine lehine vekalet ücretine hükmolunmayacağının gözetilmemesi, yasal faizin gözaltı tarihi olan 06.08.2010 tarihinden itibaren talep edilmesi karşısında kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına 06.08.2012 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi ve davacının talebinin kısmen kabul edilmesine rağmen davacının kabul-red oranına göre yargılama giderlerinden sorumlu tutulması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin vekalete, yargılama giderine ve faize ilişkin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının D. bendinde yer alan davalı idare lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin kısmın hükümden çıkartılması, hüküm fıkrasının maddi ve manevi tazminata ilişkin A ve B bentlerindeki faize ilişkin kısımdan “06/08/2012” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine “06/08/2010” ibarelerinin, hüküm fıkrasındaki yargılama giderlerine ilişkin 2 numaralı bendin hükümden bütünüyle çıkarılarak yerine “bu dava için yapılan 181 TL yargılama giderinin hazine üzerine bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.