MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Mal rejiminin tasfiyesi

Davacı-karşı davalı ... ile davalı-karşı davacı ... ... aralarındaki mal rejiminin tasfiyesi davasının reddine dair Diyarbakır 1. Aile Mahkemesinden verilen 14.02.2012 gün ve 99/259 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili ve davalı-karşı davacı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilâmda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, taraflarca HUMK.nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK.nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve aşağıda dökümü yazılı 21,15 TL peşin harcın onama harcına ayrı ayrı mahsubuna 28.12.2012 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Davacı ... davalı ile 28.09.1988 tarihinde evlendiğini, davalının açmış olduğu boşanma davasında verilen kararla 17.02.2009 tarihinde boşandıklarını, 4052 ada 2 nolu parseldeki binanın altıncı kat 11 nolu bağımsız bölümünün evlilik birliği içerisinde satın alındığını açıklayarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere edinilmiş mallara katılma rejimi ile ilgili olarak paylaşım yapılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı-karşı davacı ... ise öncelikle TMK.nun 178. maddesi uyarınca zamanaşımı süresinin geçtiğini açıklamıştır. Ayrıca 1999 model Brodway araç için ve Peugout marka araç için fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 5.000,00" TL ye hükmedilmesini talep etmiştir.
İlk davacı cevaba cevap dilekçesinde zamanaşımı definde bulunmuştur.
Mahkemece, ilk davacının ve karşı davacının davalarının zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içerisinde davacı ... vekili ile karşı davacı ... vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller tüm dosya kapsamından; eldeki ilk dava 21.01.2011 tarihinde açılmıştır. Karşı dava dilekçesi 21.04.2011 tarihinde verilmiştir. Dosyada mevcut nüfus aile kayıt tablosuna göre tarafların 28.09.1998 tarihinde evlendikleri ve 15.04.2009 tarihinde boşandıkları görülmüştür. Dava konusu taşınmaza ve otomobile ilişkin belgeler dosya içerisindedir. Açıklanan olgular tarafların ve mahkemenin kabulündedir. Uyuşmazlık somut olayda TMK.nun 178. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağında toplanmaktadır. Hemen belirtmek gerekir ki 4721 sayılı TMK.nun sistematiği incelendiğinde, her müessesenin sonunda ayrı bir madde olarak zamanaşımı ve hak düşürücü süreyle ilgili düzenlemeler yapıldığı, ne var ki mal rejiminin tasfiyesine ilişkin bölümün sonunda zamanaşımı veya hak düşürücü süreyle ilgili bir düzenleme yapılmamıştır. Öte yandan 178. maddenin hükümet gerekçesinde bu maddenin açıkça maddi ya da manevi tazminat ve ilk kez istenilecek yoksulluk nafakasına ilişkin olduğu tartışmasızdır. Esasen mal rejiminin tasfiyesine ilişkin dava dosyaları öteden beri Yargıtay 2. Hukuk Dairesinde görülüp karara bağlanmakta idi. Anılan Daire 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girmesinden önceki ve sonraki mal rejiminin tasfiyesine ilişkin davalarda 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağına ilişkin içtihatları mevcut idi. Hukuk Genel Kurulu’nun konuyla ilgili içtihatlarıda bu yönde idi. Ne var ki 3-4 yıl kadar önce iş bölümü nedeniyle bu dava dosyaları Yargıtay 8. Hukuk Dairesine gönderilmekle, Dairede oluşan konsensus nedeniyle 178. maddenin 01.01.2002"den sonraki uyuşmazlıklarda uygulanacağı benimsenmiş ise de, bu durumun 4721 sayılı TMK.nun sistematiğine ve aynı Kanunun 5. maddesinin yollamasıyla Borçlar Kanununun 125. maddesine aykırı olduğu ve 178. maddenin kesinlikle mal rejiminin tasfiyesine ilişkin bölümle alakası olmadığı esasen doktrinde de ağırlıklı görüşün 10 yıllık zamanaşımı süresinde olduğu bilindiğinden tarafından Dairenin çoğunluğunca benimsenen görüşe katılmak mümkün olmamıştır. Gerek 01.01.2002"den önceki gerekse 01.01.2002"den sonraki mal rejiminin tasfiyesine ilişkin tüm davalarda zamanaşımı süresi 10 yıldır. Bu nedenlerle sayın çoğunluğun görüşlerine katılmam mümkün olmamıştır. Yerel mahkemenin kararı açıkladığım sebeplerle bozulmalıdır kanaatindeyim. 28.12.2012