Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28122 Esas 2013/3829 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/28122
Karar No: 2013/3829
Karar Tarihi: 21.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28122 Esas 2013/3829 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılabileceği kararı verdiği için bu suçtan ceza verilmesi doğru bulunmamıştır. Ancak sanığın adli sicil kaydı yanlış girildiği için sabıka kaydı olmadığı şeklinde bir yanlışlık yapılmıştır. Adli sicil kaydının tekrar incelenmesi sonucu tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması karara bağlanmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları incelendikten sonra suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak sanığın hüküm giydiği özgürlüğü bağlayıcı cezanın para cezasına çevrildikten sonra fazla bir ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve sanık hakkında verilen 7600 TL adli para cezası, 3740 TL adli cezasına indirilerek hüküm onanmıştır.
Kanuni açıklama:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi: Tekerrür halinde tahrik indirimi yapılamaz.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. ve 52. maddeleri: Ceza miktarının para cezasına çevrilebileceği halleri düzenler.
- 5320 sayılı Y

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/28122 E. , 2013/3829 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Sanığın doğum tarihi yanlış girilmek suretiyle sabıkasının olmadığına dair adli sicil kaydı alınmış ise de; sanığın UYAP ortamından adli sicil kaydı alınarak dosyasına konulduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında verilen özgürlüğü bağlayıcı ceza, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52.. maddeleri gereğince para cezasına çevrilirken 3740 TL yerine 7600 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında sonuç olarak hükmolunan 7600 TL adli para cezasının, 3740 TL adli cezasına indirilmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.