5. Ceza Dairesi Esas No: 2016/828 Karar No: 2019/2716 Karar Tarihi: 04.03.2019
İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/828 Esas 2019/2716 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin görevi kötüye kullanması suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanığın kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, TCK'nın 50/1-a maddesi hüküm fıkrasında gösterilmediği için mahalli mahkemece eksiklik olarak kabul edildi. Temyiz incelemesi sonucunda sanığın hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceği kararlaştırıldı. Kararda belirtilen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/5 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleridir.
5. Ceza Dairesi 2016/828 E. , 2019/2716 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı ile uygulama maddesi olan TCK"nın 50/1-a maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi mahallinde giderilmesi olanaklı eksiklik olarak kabul edilmiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 tarihli ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı Kararında belirtildiği üzere TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu ve 09/11/2010 günlü sanık aleyhine temyiz bulunmayan hükmün Dairemizin 28/05/2015 tarihli ve 2013/8699 Esas, 2015/11945 Karar sayılı ilamıyla kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla bozulmasına karar verilmesi nedeniyle de sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmasına ilişkin 6. paragrafın çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.