Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18521 Esas 2020/1921 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18521
Karar No: 2020/1921
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18521 Esas 2020/1921 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında mahkumiyet kararı verildi. Ancak, tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği konusunda farklı beyanları bulunması nedeniyle, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediği için haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği tartışmasız bir şekilde kabul edildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Bu nedenlerle, hüküm 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu.
Kanun maddeleri açıklaması:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi: Haksız tahrik halinde verilecek cezada indirim yapılması ve asgari ceza oranları belirlemesiyle ilgili madde.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Madde, 'Basit yaralamayı ihbar yükümlülüğünün ihlali' suçunu düzenlemekteydi ancak Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibareleri iptal edilmiştir.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: İlgili hüküm, Yargıtay kararlarının takibi nedeniyle ceza davalarında yapılan usul hatalarının giderilmesi, hükümlerin yeniden yargılanması ve yargılama giderleriyle ilgili düzenlemeler içermektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: İlgili hüküm, Yargıtay'ın yerel mahkeme kararlarını değerlendirme yetkisi ve incelemeye tabi tutacağı kuralını içermektedir.
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Hüküm, Yargıtay kararlarının temyiz incelemesinde uygulanacak usul kurallarını düzenlemektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/18521 E. , 2020/1921 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu ve oluş, tüm dosya içeriği ve kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşıldığı olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.