4. Ceza Dairesi Esas No: 2018/307 Karar No: 2021/4537 Karar Tarihi: 11.02.2021
Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/307 Esas 2021/4537 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hakaret suçundan verilen cezanın temyiz edilemeyeceğini belirtti. Ancak, tehdit suçuna ilişkin mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteği reddedilmedi. Kararda, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinin ardından işlenen başka bir suç nedeniyle verilecek yeni hükümün Yargıtay incelemesine tabi olacağına dikkat çekildi. Ayrıca, hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın suçunun unsurlarının açık bir şekilde gerekçeye yansıtılması gerektiği belirtildi. TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanamayacağına ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da vurgulandı. Kararda geçen kanun maddeleri 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddeleridir.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Hakaret eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2- Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; a- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması, b-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.