Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/10169 Esas 2013/13176 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 25.12.2012 gün ve 95-185 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı Yasa ile HUMK.nun 427/2. maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000,00 TL olarak belirlenmiş, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL ye çıkarılmıştır.
Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 tarih ve 2005/13-32 Esas 2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir.
Eldeki davada ise; davacı 1.660,00 TL ecrimisilin tahsili isteğinde bulunmuş olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyize konu kararda hüküm altına alınan miktar karar tarihi itibariyle 1.690,00 TL yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenle HUMK.nun 427/2, 432/4 maddeleri uyarınca davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 23.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.