Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/29068 Esas 2014/17241 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29068
Karar No: 2014/17241
Karar Tarihi: 05.05.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/29068 Esas 2014/17241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş, Yargıtay tarafından yapılan görüşmeler sonucunda; sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53/1-c maddesi gereği kendi alt soyu dışındakileri bakımından infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği ancak bu hususun gözden kaçırıldığı, ayrıca tekerrüre esas alınan mahkumiyetlerin kesin olarak adli para cezasından ibaret olduğu ve bundan dolayı tekerrüre esas olamayacağının göz önünde bulundurulmadığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle hükmün bozulması kararlaştırılmış, ancak bu hata yeniden yargılamayı gerektirmediği için, hüküm fıkrasına TCK'nın 58. maddesine ilişkin kısımdan önce \"5237 sayılı Yasanın 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına\" şeklinde paragraf eklenmesi ve hüküm fıkrasından TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bent çıkartılarak yerine \"Alacakaya Asliye Ceza Mahkemesi\"nin 23/11/200

3. Ceza Dairesi 2013/29068 E. , 2014/17241 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair,

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) 5237 sayılı Yasanın 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yasaklamanın aynı yasanın 53/3. maddesine göre kendi alt soyu dışındakileri bakımından infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Tekerrüre esas alınan mahkumiyetlerin kesin olarak verilen adli para cezasından ibaret olduğu ve tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK.nun 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasının TCK"nin 58. maddesine ilişkin kısmından önce gelmek üzere “5237 sayılı Yasanın 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde paragraf eklenmesi ve hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bentin çıkartılarak yerine "Alacakaya Asliye Ceza Mahkemesi"nin 23/11/2005 tarih ve 2005/62, 2005/252 E. K. sayılı ilamı ile resmi belgede sahtecilik suçundan mükerrir olan sanığa 5237 sayılı TCK"nin 58/6-7. Maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ancak 5275 sayılı 108/2. maddesi gereğince eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezada kazanılmış hak dikkate alınarak hükümden çıkartılan Maden Asliye Ceza Mahkemesi"nden verilen 23/11/2005 tarih ve 2005/62-252 E.K. sayılı ilamındaki basit yaralama suçu ile ilgili 80 TL adli para cezasına ilişkin hükmü esas alınarak belirlenmesine, cezanın infazından sonra sanığa denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin hükme eklenmesi diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.