13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/6962 Karar No: 2020/11277 Karar Tarihi: 10.11.2020
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/6962 Esas 2020/11277 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz istemi reddedilirken, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz istemi kısmen kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik hükümde TCK'nın 116/4. maddesi ile temel cezanın belirlenmesi gerektiği halde 116/2. madde kullanılmış ve yanında iki erkek şahıs daha olduğu halde katılanın işyerine birlikte girildiği halde artırım yapılmamıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 157, 119/1-c, 116/4 ve 116/2 maddeleridir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/6962 E. , 2020/11277 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: UYAP üzerinden yapılan incelemede, sanığın hükmün açıklanmasına esas alınan Gölhisar Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.03.2015 tarih ve 2014/426-2015/114 E.-K. sayılı ilamına konu 5237 sayılı TCK’nın 157. maddesi uyarınca aldığı cezaya ilişkin olarak, mahkemesince 11.07.2017 tarihinde verilen ve 07.09.2017 tarihinde kesinleşen ek karara göre; taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından infazın kaldığı yerden aynen devamına karar verildiğinden, anılan ilamın hükmün açıklanmasına engel teşkil etmediğinin anlaşılması karşısında, yapılan incelemede; I-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi ile doğrudan temel cezanın belirlenmesi gerektiği halde, TCK’nın 116/2. maddesi ile temel cezanın belirlenip TCK’nın 116/4. maddesi ile artırım yapılması, 2-Yakalama tutanağı içeriğine göre, sanığın yanında iki erkek şahıs daha olduğu halde katılanın işyerine birlikte girdiklerinin anlaşılması karşısında; sanığa verilen cezada 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 10.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.