Esas No: 1998/392
Karar No: 1999/685
Karar Tarihi: 18.02.1999
Danıştay 9. Daire 1998/392 Esas 1999/685 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı, bankaya ait özel bir direkte asılı bulunan ışıklı pano için tahakkuk ettirilen ilan asma tahsis ve bakım ücretlerinin terkini istemiyle açılan davayı kaybetti. Ancak yapılan temyizde uyuşmazlık konusu pano yerinin 3030 sayılı Kanunun 18/e maddesinde sayılmadığı anlaşıldığı için tahakkuk edilen ücrette isabet görülmediği gerekçesiyle kabul edildi. Büyükşehir belediyesi ise bu yerin ana arter durumunda olduğunu ve her çeşit asma tahsis ve bakım ücretinin belediye geliri içinde olduğunu savunarak kararın bozulmasını istedi. Ancak savcı ve Tetkik Hakimi, iddiaların bozma nedenlerini karşılamadığına karar verdiler. Bu nedenle temyiz istemi reddedilerek Vergi Mahkemesi kararı onandı.
3030 sayılı Kanun, İmar Kanunu olarak bilinir. 18/e maddesi ise, kamu yararına açık bulvar, cadde, sokak, meydan, park, bahçe, yol, iskele gibi yerler ile vatandaşların yararlanabileceği piknik, spor alanları, plajlar, çay bahçeleri gibi yerlerin İl Özel İdarelerine veya belediyelere tahsisi konularını düzenler.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu ise, id
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/392
Karar No: 1999/685
Temyiz İsteminde Bulunan : İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : Yükümlü bankaya ait … Caddesindeki özel direkte asılı bulunan ışıklı pano için 1997 yılı için tahakkuk ettirilen ilan asma tahsis ve bakım ücretinin terkini istemiyle açılan davayı; uyuşmazlık konusu panonun asılı bulunduğu yerin 3030 sayılı Kanunun 18/e maddesinde sayılan yerlerden olmadığı anlaşıldığından tahakkuk ettirilen ücrette isabet görülmediği gerekçesi ile kabul ederek ilan asma tahsis bakım ücretini terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; uyuşmazlık konusu panonun bulunduğu yerin ana arter durumunda olduğu, bu yerdeki her çeşit asma tahsis ve bakım ücretinin büyükşehir belediyesinin geliri içindi bulunduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanağı bulunmayan temyiz isteminin reddi gerekeceği yolundadır.
Savcı …'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'nın Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığı gibi yükümlünün özel direğin kaldırım üzerinde değil binanın önündeki özel mülke tabi bulunan yerde olduğu konusundaki iddiasının aksinin yoklama tutanağı ile tespitli olmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına ....- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 18.2.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
