Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32550 Esas 2013/3789 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/32550
Karar No: 2013/3789
Karar Tarihi: 21.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32550 Esas 2013/3789 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediğini kabul ederek mahkumiyetine karar vermiş. Ancak, suçun gece vakti işlendiği belli olmadığından TCK'nın 143. maddesinin uygulanmaması gerektiğine ve sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiğine karar verilmesi gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiş. Sonuç olarak, cezası 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilerek, sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 143. maddesi: \"Hırsızlık, geceleyin işlendiği takdirde, hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- TCK'nın 53/1. maddesi: \"Mahkumiyet halinde, sanığın aşağıdaki hakları kullanması devam eder: a) Kendi kendini savunma hakkı, b) İfade verme hakkı, c) Açıkça belirtilen bir kanun hükmüne göre kayyım atanma hakkı, d) İtiraz hakkı, e) Yargı kararlarına karşı Anayasa Mahkemesi nezdinde bireysel başvuru hakkı.\"
- TCK'nın 53/3. m

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/32550 E. , 2013/3789 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suçun gece vakti işlendiği belli olmadığından 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “143. maddenin uygulanmasına ilişkin fıkranın hüküm fıkrasından çıkarılıp sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezası"na indirilmesi ve yine hüküm fıkrasından "53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.