Danıştay 4. Daire 2016/16301 Esas 2021/498 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16301
Karar No : 2021/498

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Pazarlama İnşaat Malzemeleri Hırdavat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı 2013/4-6 dönemi kurum geçici vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; ihtilaf konusu cezalı tarhiyata esas matrah farkının, davacı şirketin söz konusu firmadan aldığı faturadaki tutarların maliyet olarak kabul edilemeyeceği sebebiyle çıktığının görüldüğü, davacı şirket tarafından sahte fatura kullanıldığı sabit ve envanter defteri de tutulmamış ise de söz konusu malların alınmadığı yönünde herhangi bir tespit olmadığı gibi inşaat malzemelerinin alınmasını gerektirir faaliyetinin olmadığı yönünde de bir tespit bulunmadığı, kârlılık oranı araştırılması yapılmadığı sadece sahte faturaların maliyet unsuru olarak kabul edilmemesi suretiyle eksik incelemeye dayalı olarak cezalı tarhiyatın yapıldığı anlaşıldığından cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 2013 yılı hesaplarının incelenmesi neticesi kurumlar vergisi yönünden tanzim edilen vergi inceleme raporu uyarınca; hakkında sahte fatura düzenlemekten rapor bulunan … Proje Demir Çelik İnş. Aks. Oto. Yed. Par. Tic. Ltd. Şti.'den alınan sahte faturaların yasal defter ve kayıtlarına geçirilerek haksız yere gider ve maliyetlerin artırıldığının ve envanter çıkarılmadığının tespiti üzerine dava konusu tarhiyatların yapıldığı, yapılan işlemlerin hukuka aykırı olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 26/01/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :

Davacı şirket adına, düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı 2013/4-6 dönemi kurum geçici vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davanın kabulüne ilişkin Mahkeme kararı davalı idarece temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı belirtilmiş; 30. maddesinde resen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış, maddesinin (4) numaralı bendinde, defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tespitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmaması; (6) numaralı bendinde, tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması durumunda, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmaması re'sen takdir nedeni olarak sayılmış; 134. maddesinde ise, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; davacı şirketin 2013 yılı hesaplarının incelenmesi neticesinde tanzim edilen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu ile; davacı şirketin, 2013 yılında bir kısım emtia alışlarını hakkında sahte belge düzenlemekten dolayı rapor bulunan Ostim Vergi Dairesi mükellefi … Proje Demir Çelik İnş. Aks. To. Yed. Par. Tic. Ltd. Şti.'den aldığı sahte faturalar ile belgelendirdiğinin tespit edildiği, söz konusu sahte fatura tutarları maliyetlerinden çıkartılarak, şirketin dönem karının yeniden saptandığı ve kurumlar vergisi beyannamesinin revize edildiği, belirlenen matrah farkı üzerinden de dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı anlaşılmıştır.
Bu durumda, sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanmanın temel amacının vergiye tabi kazançları azaltmak ve daha az vergi ödemek olduğu, davacı şirket adına, vergi tekniği raporu ile sahte belge düzenlediği tespit edilen mükelleften alıp kayıtlarına intikal ettirdiği faturalarda gösterilen tutarların maliyetlerinden çıkartılması ve dönem karının yeniden belirlenmesi üzerine re'sen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatı yapıldığı anlaşılmış olup, sahte faturalarda gösterilen ve şirketin maliyetlerinden çıkarılan mal ve hizmetlerin eğer alındı ise hangi mükelleflerden ne şekilde alındığını ispat külfeti 213 sayılı Kanun'un 3. maddesi gereğince davacıya ait olduğundan ve davacı tarafından da bunu ispatlamaya yönelik hiçbir bilgi ve belge dosyaya sunulmadığından, dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, davaya konu cezalı tarhiyatı kaldıran Mahkeme kararında hukuka uyarlık bulunmadığından, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.