Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/3460 Esas 2016/14253 Karar Sayılı İlamı

...

Dava, yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, süresinde ödenmeyen yaşlılık aylıkları nedeniyle, davalı Kurumun faiz alacağı ile sorumlu tutulmasında bir isabetsizlik yok ise de, faizin başlangıç tarihinin belirlenmesinde, Kuruma tanınan 5510 sayılı Yasa"nın 42. maddesinde yazılı üç aylık işlem süresinin varlığı karşısında; davacının tahsis talebine Kurumca üç aylık süre içinde cevap verilmediği de dikkate alınarak, Kurumun, yaşlılık aylığı tahsis tarihini takip eden 3 aylık sürenin sonundan itibaren hesaplanacak faiz tutarı ile sorumlu tutulması gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle; hüküm fıkrasının 2. Paragrafının silinerek yerine “Davacının 2013/2-2013/10. Aylar arası dönem yönünden hak ettiği ancak kurumca ödenmeyen toplam 15.409,62 TL"lik yaşlılık aylığı miktarının 01.05.2013 tarihi başlangıç kabul edilerek, her bir aylık için aylığa hak kazanılan tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Kurumdan tahsiline,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.11.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.

...