Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5383 Esas 2019/5630 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5383
Karar No: 2019/5630
Karar Tarihi: 22.10.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5383 Esas 2019/5630 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın konusu, uyuşturucu madde ticareti yapmak suçu olarak belirtilmiştir. Sanığın annesinin ihbarı sonucu yapılan aramada, sanığın pantolonunun cebinde kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacak şekilde 0,08 gr eroin bulunmuştur. Ancak, satma veya bir başkasına verme amacı bulunduğuna dair yeterli ve kesin bir delil olmadığından, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.
Kararda, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, ödeme gücü bulunduğu saptanamayan sanıktan yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafi ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği belirtilmiştir.

20. Ceza Dairesi 2017/5383 E. , 2019/5630 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme : ADANA 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Suç tarihinde sanığın annesinin ihbarı üzerine eve gelen kolluk görevlilerine sanığın annesi tarafından teslim edilen pantolonun cebinde bulunan 0,08 gr eroini kullanma amacı dışında satmak veya başkasına vermek amacıyla bulundurduğuna ilişkin, kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı, sanığın eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
5271 sayılı CMK"nın 150,234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun"un 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, ödeme gücü bulunduğu saptanamayan sanıktan yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafi ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.