Tebliğname No : 2014/4872 - Kanun Yararına Bozma
Mahkemesi : Iğdır 2.Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 19.07.2013
Esas Karar No : 2012/123 -2013/981

Dairemizin 12.02.2014 tarih 2014/3900 Esas - 2014/4916 sayılı bozma kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 11.04.2014 tarih 2014/4872 sayılı itiraznamesi ile; kasten yaralama suçundan sanık S.. Ç..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 29/1 ve 62/1.maddeleri gereğince 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının aynı Kanun’un 58/6.maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra sanığın denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına ilişkin Iğdır 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 19/07/2013 tarihli ve 2012/123 esas, 2013/981 sayılı karan temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiştir.
Bu karara karşı, Adalet Bakanlığının 25/12/2013 gün ve 2013/19505/78667 sayılı;
1) Mahkemenin gerekçesinde de kabul edildiği üzere, sanığın kasten yaralama eylemini silahtan sayılabilecek her hangi bir suç aleti kullanmaksızın gerçekleştirdiği halde, cezasından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/3-e maddesine göre artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin olunmasında,
2) 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 8/1.maddesi uyarınca, tekerrüre esas alman kararın kesinleştiği 09/09/2006 tarihi itibarıyla yürürlüğünü sürdüren 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 305/1-l.bend ile 305/son maddelerine göre iki bin liraya kadar olan para cezalarının kesin olması ve tekerrüre esas alınamayacak olmaları karşısında, sanığın sabıkasına esas önceki para cezasının da 776,00 Türk lirası olduğu nazara alındığında, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
İsabet görülmemiştir” gerekçesini içeren kanun yararına bozma istemi Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/01/2014 gün ve 2014/4872 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize sunulmuştur.
Dairemizin, 12/02/2014 tarihli ve 2014/3900 esas, 2014/4916 karar sayılı; “....Mahkemece hapis cezasına hükmedildiğinden ve TCK’nin 58/3 maddesi gereği tekerrür uygulanmaması halinde, TCK’nin 86/2.maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan adli para cezasının tercih edilme ihtimali bulunduğundan, Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Iğdır 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 19/07/2013 tarihli ve 2012/123 esas, 2013/981 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4.maddesi gereğince kanun yararına bozulmasına, ” şeklindeki ilamıyla yerel mahkeme hükmünün bozulmasına, dosyanın mahalline gönderilmesine karar verilmiştir.
Dairemizin bu kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca; hükümlü S.. Ç.. hakkında, kasten yaralama suçundan yapılan yargılama neticesinde, yerel mahkemece, sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2.maddesi hükmü uyarınca
“suçun işleniş biçimi, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı” dikkate alınarak alt hadden ve tercihli cezalardan hapis cezası seçilerek 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, temel cezanın tayininde 5237 sayılı Kanun’un 58/3.maddesinin esas alındığı ya da tekerrür hükmünün uygulanacağından dolayı hapis cezasının tercih edildiğine dair bir irade beyanının ortaya konulmadığı, yaralama eyleminde silahtan sayılabilecek bir alet kullanılmadığı halde temel ceza, aynı Kanun’un 86/3-e maddesi gereğince yarı oranında artırılarak 6 ay hapis cezası tayin olunduğu, haksız tahrik ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması neticesinde sonuçta sanığın 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kesin nitelikte bulunan önceki mahkumiyeti esas alınmak suretiyle hapis cezasının, aynı Kanun’un 58/6.maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine hükmolunduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmıştır. Kasten yaralama suçunun, silahla işlenmediği gözetilmeden, 5237 sayılı Kanun’un 86/3.maddesinin tatbiki suretiyle fazla ceza tayin edilmesi ve kesin nitelikte bulunan önceki hükümlülüğün esas alınamayacağı nazara alınmadan tekerrür hükmünün uygulanması sebeplerinden dolayı yerel mahkeme kararı hukuka aykırıdır. Bu nedenle, Özel Dairece, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmesi yerindedir. Ancak, buradaki bozma nedenleri, mahkumiyet hükmünde, hem hükümlünün hapis cezasının azaltılmasına hem de hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiren ve davanın esasına ilişkin olduklarından, yeniden yargılama yasağı nedeniyle belirlenen hukuka aykırılıkların bizzat Özel Dairece, yeniden ceza uygulaması yapılıp ve bu uygulamada da suçun silahla işlendiğinden bahisle yarı oranında artırımı öngören 5237 sayılı Kanun’un 86/3-e.maddesinin tatbik edilmeyerek hükümlü hakkında daha az ceza tayin edilmesi ve tekerrür uygulanmasına ilişkin düzenlemede hüküm fıkrasından çıkartılmak suretiyle hukuka aykırılıkların giderilmesi yerine olağan yasa yolu olan temyiz yasa yolunda dikkate alınabilecek bir neden olan hakimin, tekerrür uygulamadan kuracağı yeni hükümde 5237 sayılı Kanun’un 86/2.maddesi gereğince tercihli cezalardan adli para cezasını tercih etme ihtimaline binaen hükmün, 5271 sayılı Kanun’un 309/4.maddesi gereğince bozulmasına ve müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine karar verilmesinin isabetli olmadığı kanaati ile itirazda bulunulmuştur.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne,
2) Dairemizin 12/02/2014 tarihli ve 2014/3900 esas, 2014/4916 sayılı bozma kararının kaldırılmasına,
3) Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Iğdır 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 19/07/2013 tarihli ve 2012/123 esas, 2013/981 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 86/2.maddesi gereğince hükmolunan 4 ay hapis cezasından eylemin tahrik altında işlendiği anlaşıldığından TCK"nin 29. maddesi gereğince ¼ oranında indirim yapılarak 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasında 5237 sayılı TCK"nin 62/1.maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirim
yapılarak 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükümden TCK"nin 86/3-e ve 58.maddelerinin uygulanmasına ilişkin parağrafların çıkartılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen korunmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.