Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1010 Esas 2020/1851 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafında temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflarca Türk Medeni Kanunu’nun 166/1. maddesine dayalı olarak açılan karşılıklı boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucunda ilk derece mahkemesince her iki davanın kabulüne, tarafların ortak çocuğunun velayet hak ve görevinin davacı-karşı davalı anneye verilmesine, ortak çocuk için aylık 350 Türk lirası iştirak nafakasına, davacı-karşı davalı kadın yararına aylık 300 Türk lirası yoksulluk nafakası ile 10.000 maddi, 10.000 manevi tazminata hükmedilmiş, taraflarca yapılan istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 14.05.2018 tarihli, 2017/886 esas, 2018/613 sayılı kararı ile davacı-karşı davalı kadının istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı-karşı davacı erkeğin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile davacı-karşı davalı kadın yararına Türk Medeni Kanunu’nun 174/2. maddesi koşulları oluşmadığından bahisle davacı-karşı davalı kadının manevi tazminat talebinin reddi ile ortak çocuk ile baba arasında kurulan kişisel ilişkinin az olduğu belirlemesi ve çocuk ile baba arasında kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesine, davalı-karşı davacı erkeğin diğer istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkesi kararı davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi, maddi tazminat, tedbir-iştirak ve yoksulluk nafakasının miktarı ile kişisel ilişki yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, maddi tazminat, tedbir ve yoksulluk nafakası ile kişisel ilişki yönünden temyiz edilmiş, Dairemizin 29.04.2019 tarihli ve 2018/5862 esas, 2019/5074 karar sayılı ilamı ile ilk derece ve bölge adliye mahkesince kabul edilen erkeğin boşanmaya sebep olan kusurlu davranışları aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte olduğu, Türk Medeni Kanunu"nun 174/2 maddesi koşullarının oluştuğu, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, fiilin ağırlığı ve hakkaniyet kuralları gözetilerek davacı-karşı davalı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesi sonucu bu isteğin reddinin doğru olmadığı gerekçesi ile hükmün davacı-karşı davalı kadın yararına manevi tazminat hükmedilmemesi nedeni ile bozulmuş, tarafların diğer temyiz itirazları yerinde görülmeyerek bozma kapsamı dışında kalan yönlerden hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Bozma üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 17.12.2019 tarihli ve 2019/1450 esas, 2019/1863 karar sayılı ilamı ile “Erkeğin manevi tazminat hükmedilmesine ve manevi tazminatın miktarına, kadının manevi tazminatın miktarına yönelik istinaf talebinin reddine” karar verilmiştir.
Ne var ki ilk derece mahkemesi kararı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 14.05.2018 tarihli, 2017/886 esas, 2018/613 sayılı kararı ile ortadan kalkmıştır. Bozma sonrası bölge adliye mahkemesince yapılacak iş davacı-karşı davalı kadının manevi tazminat talebi hakkında yeniden bir karar vermekten ibaret iken, bölge adliye mahkemesinin 14.05.2018 tarihli kararı ile ortadan kalkan ilk derece mahkemesi kararına atıf yapılarak istinaf taleplerinin reddedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2020 (Çrş.)