Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/7141 Esas 2019/2710 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın 2010 yılında kazanç elde etmek amacıyla iş yerinde bulunan POS cihazlarından gerçek bir mal veya hizmet alım satımına dayanmayacak şekilde komisyon karşılığı birden çok kişiye ait kredi kartlarından çekim yaptığı iddia ve kabul edilen somut olayda; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın, hakkında şikayette bulunduğunu beyan ettiği iş yerinde çalışan ..."un CMK"nın 48. maddesindeki tanıklıktan çekinmeye dair hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla beyanlarının alınması ve hakkında tefecilik suçundan soruşturma olup olmadığının araştırılması, sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk marifetiyle araştırma yaptırılması, vergi incelemesi raporunda 1.000 TL üzeri miktarlarda kredi kartından çekim yaptırdığı belirlenen şahıslardan suçu aydınlatmaya yeterli olacak kadarının tanık sıfatıyla beyanlarının alınması sonrasında hasıl olacak neticeye göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kişiye yönelik tefecilik eylemleri nedeniyle hakkında TCK"nın 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Suç tarihinin karar başlığında son POS çekim tarihi olan 21/09/2010 yerine 2010 olarak gösterilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 04/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.