Basit yaralama suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 2.000 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/6. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Gaziosmanpaşa 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/01/2014 tarihli ve 2013/611 esas, 2014/59 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 13.03.2014 tarih ve 2014/5168 - 18787 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 01.04.2014 tarih ve 2014/106855 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Gaziosmanpaşa 4. Sulh Ceza Mahkemesince, sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin uygulanmasına rağmen deneme süresi içerisinde suç işlemesi dikkate alınarak, bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, sanığın adli sicil kaydında daha önce suç işlediğine ilişkin bir kayıt bulunmadığı ve sorgusunun yapıldığı 22/01/2014 tarihli oturumda mahkumiyetine karar verilmesi halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini istediği, mahkemenin sanık hakkında bir daha suç işlemeyeceğine dair olumsuz kanaatini, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen, yeniden suç işlemiş olduğu varsayımına dayandırdığı dikkate alındığında, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 gün 842-100; 10.04.2012 gün 479-145 ve 08.05.2012 gün 449-186 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; sanık ..."ın şikayetçi ....da meydana getirdiği yaralama eylemi neticesinde şikayetçi hakkında düzenlenen 07.06.2013 günlü adli rapordan da anlaşıldığı kadarıyla, burun, alt çene, boyun ön yüzünde ve sternum bölgesinin üst bölümünde yer yer yaygın cilt abrazyonlarına neden olan yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu; bununla ilgili şikayetçi tarafından sarfedilen en azından hastane masraflarının ödenmesi yönünde herhangi bir çaba sarfedilmediği, mağdurun da hazırlıkta uzlaşmak istemediğini beyan ettiği, mahkemenin de kararında sanığın bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığını belirttiği, anlaşılmakla;
sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231.maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının objektif koşullarından olduğu kabul edilen suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi şartının yerine getirilmediği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bu nedenlerle 5271 sayılı CMK"nin 231.maddesinin uygulanmamasına yönelik mahkeme kararında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden; Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek; kanun yararına bozma talebinin REDDİNE; 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.