Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/5549 Esas 2021/8053 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin,
Sanık ..."nun yokluğunda verilen 24/11/2015 tarihli kararın tebliği için sanığın son bildirdiği adrese tebliğe çıkarılmaksızın doğrudan mernis adresine Tebligat Kanunun 21/1 maddesi gereğince tebliğ edildiği ve adresin kapalı olduğu gerekçesiyle bila tebliğ iadesi sonrasında bu kez yine mernis adresine Tebligat Kanunun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edildiği ve kesinleştirildiği, böylece tebliğin usulsüz olduğu anlaşılmakla, gerekçeli kararın öncelikle sanığın son bildirdiği adrese Tebligat Kanunun 21/1. maddesi gereğince tebliğ edilmesi ve neticesine göre tebliğ işleminin tamamlanması ile tebliğ belgesinin ve kararı temyiz etmesi halinde temyiz dilekçesi ve düzenlenecek ek tebliğname ile birlikte iade edilmesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.