13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/29331 Karar No: 2013/3746 Karar Tarihi: 20.02.2013
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/29331 Esas 2013/3746 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanıkların suçlu olduğu kabul edildi. Ancak, mahkemenin verdiği hüküm, TCK'nun 53/1-c maddesi ve CMK'nun 326/2 maddesine aykırıydı. Bu nedenle, karar kısmen bozuldu ve hüküm fıkrasındaki belirli bölümler çıkartılarak düzenlendi. Sanıkların cezaları tamamlanıncaya kadar kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakılmalarına karar verildi. Sanıkların yargılama giderlerinden ve ortak yargılama giderlerinden eşit olarak sorumlu tutulmaları da hüküm altına alındı. Kanun maddeleri TCK'nun 53/1-c ve 53/3, CMK'nun 326/2.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/29331 E. , 2013/3746 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanıklar hakkında mala zarar verme suçu bakımından dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, 2- Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına’’ ve “yargılama giderlerinin sanıklardan müteselsilen tahsiline” ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerlerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3. Maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ ve “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.