Esas No: 2021/14841
Karar No: 2022/414
Karar Tarihi: 12.01.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/14841 Esas 2022/414 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, yaşı küçük bir mağduru hürriyetinden yoksun bırakmak suçundan mahkum edildi. Mağdurun babası hükmü temyiz etmediği için, yaşı küçük mağdurun vekili hükmü temyiz edememiştir. Bu nedenle, vaki temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık müdafinin temyiz talebi ise, sanığın kimliğinin tespit edilememesi nedeniyle reddedilmiştir. Mahkeme, yapılan eylemin cebir-zor kullanma suçunu oluşturduğunu ve sanık hakkında TCK.nın 109/2. maddesi uyarınca ceza tayin edilmesi gerektiği konusunda eksik ceza tayini yapıldığını belirtmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 317., 321. ve 326/son. maddeleri uygulanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında yaşı küçük mağdur ...'ya karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik yaşı küçük mağdur ... vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Olay tarihinde ve halen 15 yaşından küçük mağdur ...'nın babası ...'ya gerekçeli kararın usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen hükmü temyiz etmemesi karşısında, yaşı küçük çocuk vekilinin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında yaşı küçük mağdur ...'ya karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik sanık ... müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Temyiz dışı sanık ...'ın kimliği tespit edilemediği için haklarında tefrik kararı verilen 2 şahısla birlikte, 3 yaşındaki mağdur ...'nın amcası tanık ... ...'dan alacaklarını temin etmek için, olay akşamı ...'nin evine gittikleri, evde sadece ... ve babaannesi tanık ... ...'nın bulunduğu, sanık ... ve yanındaki şahısların tanık ...'nın kapıyı açması üzerine onu iterek evin içine girip ...'ı alarak araçlarına binip İslahiye'den ...'e götürdükleri, sanık ..., ...'yi telefon ile arayarak "aldığı parayı geri vermemesi halinde, yeğenini bir daha göremeyeceğini, parayı taksicilik yapan temyiz dışı sanık ...'e vermesini" söylemesi üzerine, yine sanık ...'nin yönlendirmesiyle ...'ın, ...'den parayı alarak ...'e gidip, ...'ı para karşılığında sanık ... ve yanındaki şahıslardan alarak geri
döndüğü esnada, yapılan ihbar neticesinde, aracın kolluk ekipleri tarafından durdurulup mağdur ...'ın ailesine teslim edildiği olayda; temyiz dışı sanık ... ve yanındaki 2 şahsın, 3 yaşındaki mağduru kucağına alıp araç içine koyarak götürmesi, sanık ...'nın da tanık ... ... ile irtibat kurup onu tehdit ederek, ... vasıtasıyla alacaklarını temin edip olaya bu şekilde iştirak etmesi eyleminin TCK.nın 109/2. maddesinde düzenlenen cebir-zor kullanma unsurunu oluşturduğu ve sanık hakkında temel cezanın TCK.nın 109/2. maddesi üzerinden tayin edilerek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde temel cezanın TCK.nın 109/1. maddesi üzerinden eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 12.01.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
