MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı ve katılma alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı ve katılma alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Bandırma Aile Mahkemesi"nden verilen 22.12.2011 gün ve 556/845 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili dava dilekçesinde 1990 yılında evlenen davacı ve davalının Bandırma Aile Mahkemesi"nin kararı ile boşandıklarını, evlilik birliği içinde 258 ada 1 parsel 2 ve 3 nolu bağımsız bölümlerin edinilerek davalı adına tapuya tescil edildiğini açıklayarak mal rejiminin tasfiyesi ile davacıya düşen hissenin verilmesini istemiş, 08.12.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile her iki taşınmazın belirlenen toplam değeri olan 57.000 TL nin yarısı 28.500 TL"nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; 258 ada 1 parselde kayıtlı meskenin 2002 yılından önce davalıya ait ziynet eşyalarının satımı ile edinilen kişisel mal olduğunu ve davacı adına kayıtlı bulunan Erikli Köyü"ndeki taşınmaz bulunduğunu bildirerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, 258 ada 1 parsel 3 nolu mesken nitelikli bağımsız bölüm 2002 yılından önce edinildiğinden ve davacı katkısını ispatlamadığından bu taşınmaz yönünden davanın reddine, 258 ada 1 parsel 2 nolu dükkan nitelikli bağımsız bölüm edinilmiş mal olduğundan bu taşınmaz yönünden davanın kabulü ile 8.500 TL katılma alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 23.10.1990 tarihinde evlenmişler, 12.02.2010 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin kararın 11.06.2010 tarihinde kesinleşmesi ile boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi TMK.nun 225/son maddesi gereğince boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir. Bu durum karşısında evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar 743 sayılı TKM.nin 170.maddesi uyarınca eşler arasında mal ayrılığı rejimi, 01.01.2002 tarihinden boşanma davasının açıldığı 12.02.2010 tarihine kadar 4722 sayılı Kanunun 10. maddesi gereğince, eşler başka bir mal rejimini seçtiklerini ileri sürmediklerinden TMK.nun 202. maddesine göre edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir.
Eşler arasındaki mal rejimi boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir (TMK.nun 225/2).
Dava dilekçesinin içeriği ve dosya kapsamına göre davacının talebi, 4721 sayılı TMK.nun 202 ve devam maddeleri gereğince kabul edilen yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejiminden kaynaklanan ve TMK.nun 231, 232, 235 ve 236. maddeleri gereğince açılan katılma alacağı isteğine ilişkindir. Bu tür davalarda, eklenecek değerlerden (TMK.m.229) ve denkleştirmeden (TMK.m.230) elde edilen miktarlar da dahil olmak üzere edinilmiş malın (TMK.m.219) toplam değerinden mala ilişkin borçlar çıkarıldıktan sonra kalan artık değerin (TMK.m.231) yarısı üzerinden (TMK.m.236/1) tarafların kazanılmış hakları da gözetilerek taşınmazın tasfiye tarihindeki değeri dikkate alınarak (TMK. m.235/1) katılma alacağı belirlenmelidir.
Dava konusu edilen taşınmazlardan 258 ada 1 parsel 2 nolu dükkan 12.06.2002 tarihinde satıştan davalı adına tapuya tescil edilmiş olup TMK.nun 219/1 maddesi gereğince kural olarak edinilmiş maldır. 258 ada 1 parsel 3 nolu mesken nitelikli bağımsız bölüm ise, 15.09.1998 tarihinde, taraflar arasında 743 sayılı Yasanın 170. maddesi uyarınca mal ayrılığının geçerli olduğu dönemde edinilmiş olup, davalının kişisel malıdır. Taşınmaz edinme tarihi itibariyle, Borçlar Kanunu Genel hükümlerine göre katkı payı alacağı talebine konu olabilecektir. Ne var ki davacı dava dilekçesinde bu taşınmazdan bahsetmekle birlikte yukarıda açıklandığı üzere talebini katılma alacağı ile sınırlamıştır. HUMK.nun 74 (HMK 26) maddesi gereğince hakim taleple bağlı olup, katkı payı alacağına ilişkin usulüne uygun açılmış bir dava ve istek bulunmamaktadır. Davacı katkı payı alacağı için 10 yıllık zamanaşımı süresi içinde ayrı bir dava açma imkanına sahiptir. Mahkemece mesken nitelikli 258 ada 1 parsel 3 nolu bağımsız bölüm yönünden katılma alacağı bulunmadığı gerekçesi ile bu istek yönünden davanın reddine karar verilmesi sonuç itibariyle doğru olduğundan davacı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, HUMK.nun 388/4. , HMK m.297/ç) ve 440/I. maddeleri gereğince Yargıtay Daire İlamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 21,15 TL onama harcının mahsubu ile artan 276,85 TL"nin temyiz eden davacıya iadesine 27.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.