MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahkemenin 11.03.2013 tarih ve 2012/229 esas, 2013/262 sayılı kararı ile "2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçu için" 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b-1. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nun 43. ve 62.maddeleri uyarınca neticeten "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezası verildiği halde Yargıtay Kapatılan 21.Ceza Dairesinin 03.10.2016 gün ve 2016/4151 esas, 2016/5874 karar sayılı bozma ilamındaki "ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına" ilişkin hüküm yanlış yorumlanıp, sanık hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak, eksik ceza tayini aleyhe temyiz istemi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında "2007" şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin "Temmuz 2008" olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi ile cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.