Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/32308 Esas 2021/5127 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Uzlaşma teklifinde bulunulduğu tarihte uzlaşma hükümlerinin uygulanmasına yasal olanak bulunmadığı halde, sanık ile katılanların vekilleri uzlaşmayı kabul etmediklerini beyan etmişlerse de, bir hakkın doğmadan önce kullanılması söz konusu olamayacağından, uzlaşma tekliflerinin hukuken geçerli olmadığı anlaşılmakla, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nin 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nin 62. maddesi gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezasından 1/6 oranında indirim yapılırken, netice olarak 1 yıl 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken yılın aya çevrilmesi sebebiyle yapılan hesap hatası sonucu 12 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini,
2- Birleşen 2015/607 esas sayılı dosyada şikayetçi Düş Yeri Yapım Yayın Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. olup, suç tarihi 18/06/2015 olduğundan bu dosya yönünden, TCK’nin 43/2. madde hükmünün uygulanma koşulları bulunmayıp, bu dosya kapsamında sanığın ayrıca cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3-Gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak 18/06/2015 tarihinin yanında 26/05/2015 tarihi yazılması gerekirken 29/04/2015 tarihinin yazılması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, (1) numaralı bozma yönünden CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.