Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7246 Esas 2019/4419 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7246
Karar No: 2019/4419
Karar Tarihi: 04.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7246 Esas 2019/4419 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan mahkumiyet hükmüne hükmedilmiştir. Ancak yapılan temyiz incelemesinde adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ihtarı yapılmış, fakat bu durum bozma nedeni yapılmamıştır. Yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ise, 5237 sayılı TCK'nin 61. maddesi uyarınca belirlenirken, somut teşdit nedenleri izah edilmeden teşdiden belirlenmiş, bu nedenle Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle bozma kararı verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6136, 5237 (61. ve 53. maddeler), 5275, 1412 CMUK (321 ve 326/son maddesi), 6723 (33. madde) ve 2018/20 sayılı Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı.

3. Ceza Dairesi 2018/7246 E. , 2019/4419 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12- 463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezalarının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereği hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında resen gözetilebileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temiz incelemesinde;
a) 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel cezalar belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında 7 bent halinde sayılan hususlar göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddelerindeki cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği halde, yazılı şekilde denetime imkan verecek şekilde somut teşdit nedenleri izah edilmeden sanığın cezasının teşdiden belirlenmesi suretiyle aynı Kanunun 61. maddesine aykırı davranılması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 04.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.