13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/29284 Karar No: 2013/3739 Karar Tarihi: 20.02.2013
Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/29284 Esas 2013/3739 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık olayına karışan sanıkları mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal etmek ve hırsızlık suçlarından mahkum etti. Ancak, konut dokunulmazlığını ihlal suçuyla ilgili TCK 119. madde kapsamına girmemesi nedeniyle bozma isteği reddedildi. Sanıkların cezalarının belirlenmesinde yapılan hatalar nedeniyle sanıkların itirazları kısmen kabul edilerek karar bozuldu. Yargılama giderlerinin her sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği belirtildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri TCK'nın 119., 35., 58., 61. ve CMK'nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendidir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/29284 E. , 2013/3739 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK"nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir. Olayda sanıkları takip eden polis memuru ..."in 3-4 dakika süresince sanıkları gözden kaybettiği ve bu şekilde takibin kesintiye uğradığı ve hırsızlık eyleminin tamamlanmış olduğu gözetilmeden sanıklar hakkında TCK"nın 35. maddesinin uygulanması, birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığını ihlal eden sanıklar hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinden artırım yapılmaması, adli sicil kayıtlarından anlaşılacağı üzere tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması ve sanık ..."nun adli sicil kaydında tekerrüre esas daha ağır hükümlülüğü bulunduğu halde daha az ceza içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve sanıklar hakkında TCK"nın 61. maddesinde belirtilen sıralamaya aykırı olarak aynı Yasanın 143. maddesinin 35. maddesinden sonra uygulanmış ise de; olayda TCK"nın 35. maddesinin uygulama yeri olmadığından ve sonuç cezayı etkilemediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan zincirlemeli alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki “yargılama giderlerinin sanıklardan zincirlemeli alınmasına’’ ilişkin bölümün çıkarılarak, “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.