Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/18634 Esas 2020/7652 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 01.03.2016 gününde verilen dilekçe ile miras ortaklığına temsilci atanması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, miras ortaklığına temsilci atanması istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, tarafların ortak murisi ...’na ait “Mıdı Balık Restoran” adlı işyerinin murisin ölümüyle taraflara kaldığını, işletmenin marka özelliğinin korunabilmesi ve marka imajına uygun çalıştırılması amacıyla davacılardan ...’ın ya da takdir edilecek başka bir kişinin miras ortaklığına temsilci atanmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin ya da takdir edilecek başka bir kişinin miras ortaklığına temsilci olarak atanması gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile Mıdı Restoran’ın işletilmesi konusunda restoranın muhasebecisi olan ...’ın yönetim kayyımı olarak atanmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Miras ortaklığında mirasçıların birlikte hareket etmeleri zorunluluğu, işlemleri, kullanım ve idareyi birlikte yapmaları, mirasçılar arasında anlaşmazlık bulunması veya bu konularda anlaşamamaları halinde miras ortaklığı adına gerekli işlemleri yapmak, dava açmak, açılmış veya açılacak davaları takip etmek üzere paylaşmaya kadar miras ortaklığına temsilci atanması olanağı sağlanmıştır (TMK m. 640). Mirasçılardan biri veya birkaçının isteği üzerine Hakim mirasın paylaşımına kadar görev yapmak üzere miras ortaklığına bir temsilci atayabilir. Mirasçılar arasında paylaşmanın yapılmamış olması ve terekeyi birlikte idare etmeleri hususunda mirasçılar arasında anlaşmazlık bulunduğu gözetilerek miras ortaklığına temsilci tayini gerekir.
Öte yandan, yönetim kayyımlığı ise TMK’nin 427. maddesinde düzenlenmiş olup burada amaç, gerekli olan yönetimden yoksun kalan ve yönetimi başkaca yollarla sağlanamayan malvarlığının yönetilmesidir. Bir kimse uzun süreden beri bulunamaz ve oturduğu yerde bilinemezse bu kişinin mallarının yönetimi için yönetim kayyımı atanır. Yönetim kayyımı atanmasını gerektiren diğer haller ise madde de dört bent halinde sayılmıştır, bu hallerden birinin mevcut olması halinde de yine vesayet makamı tarafından kişiye yönetim kayyımı atanacaktır.
Somut olayda, davacılar miras ortaklığına temsilci atanması amacıyla dava açmış iseler de, mahkemece TMK’nin 427. maddesi uyarınca şartları oluşmadan ve talep de bu yönde olmaksızın yönetim kayyımı atanmasına karar verilmesi doğru görülmemiştir. Mahkemece, taleple bağlılık ilkesi gereğince TMK’nin 640. maddesi uyarınca değerlendirme yapılması ve işin esası hakkında karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün belirtilen nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının harcın yatırana iadesine, 24.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.