Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/507 Esas 2020/1840 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından tedbir nafakaları ve kişisel ilişkinin düzenlenmesi yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kendi davasının reddi, velayet, kusur belirlemesi, yoksulluk ve ziynetlerin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadın 20.12.2019 tarihinde temyiz dilekçesi vermiş ve temyize ilişkin talepleri yanında temyiz harç ve masrafları yönünden adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay"a da yapılabilir ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 337/1. maddesi uyarınca da duruşma yapılmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Davalının adli yardım talebini içeren dilekçesi ve dosya kapsamındaki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde; kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşünmeksizin, gereken kanun yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu kanaatine varıldığından, davalı-karşı davacının adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "58.800,00 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda kadın tarafından 33.200 TL ziynet alacağının ödenmesi talep edilmiş, ilk derece mahkemesince verilen red kararına karşı kadın tarafından istinaf itirazı yapılmıştır. Bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
3-Tarafların boşanma davası yönünden temyiz itirazlarına hasren yapılan incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin 2. bentte gösterilen sebeplerle REDDİNE, adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta yatırılmayan aşağıda yazılı onama harcının ve temyiz başvuru harcının Hakan"dan alınmasına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Kamile"ye yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2020 (Çrş.)