Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31141 Esas 2013/3696 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/31141
Karar No: 2013/3696
Karar Tarihi: 20.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31141 Esas 2013/3696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak, temel ceza tayininde uygulama maddesinin yanlış belirlendiği belirtildi ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu halde, 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesinin uygulanmaması bozma nedeni olmadığı için hüküm kabul edildi. Kararda, sanığın kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezası aldığı ve infaz tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği belirtildi ancak bu hususun göz ardı edildiği görüldü. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verildi ve 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi ve 53. maddesi, 142/2-b uygalama maddesi ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamas

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/31141 E. , 2013/3696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hüküm fıkrasında temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin gerekçeye uygun olarak 142/2-b olarak yerinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK."nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.