14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 02.03.2016 gününde verilen dilekçe ile miras ortaklığına temsilci atanması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, miras ortaklığına temsilci atanması istemine ilişkindir.
Davacı, ortak murisleri Mehmet Karaman’na ait “....” adlı işyerinin murisin ölümüyle davalılar ile kendisine kaldığını, işletmenin marka özelliğinin korunabilmesi ve marka imajına uygun çalıştırılması amacıyla kendisinin ya da restoranın muhasebeciliğini yapan ...’ın miras ortaklığına temsilci atanmasını ve muris adına kayıtlı 52 AH 777 plaka sayılı aracın muhafaza altına alınarak temsilcinin yönetimine verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, derdestlik nedeniyle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile Mıdı Restoran’ın işletilmesi konusunda restoranın muhasebecisi olan ...’ın yönetim kayyımı olarak atanmasına, 52 AH 777 plaka sayılı araç yönünden talebin reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Derdestlik; 6100 sayılı HMK"nin 114/1-I. maddesinde dava şartı olarak düzenlenmiştir. Dava şartı olan derdestlik nedeni ile davanın reddi için üç koşulun birlikte bulunması gerekmektedir. Bunlar; davanın daha önce aynı veya başka bir mahkemede açılmış olması, birinci davanın görülmekte olması, daha önce açılmış ve görülmekte olan dava ile ikinci davanın aynı olması koşuludur. Bu dava ile görülmekte olan başka bir davanın aynı dava olduğunu söyleyebilmek için ise, maddi anlamda kesin hüküm gibi her iki davanın taraflarının, konusunun ve dava sebeplerinin aynı olması gerekir. Dava sebebinden maksat da (hukuki sebepler değil) davanın dayanağını teşkil eden vakıalardır (Kuru Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, C. IV, B. 6, İstanbul 2001, s. 4217-244).6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 115. maddesinde, mahkemenin, dava şartlarının mevcut olup olmadığını, davanın her aşamasında kendiliğinden araştıracağı, tarafların da dava şartı noksanlığını her zaman ileri sürebileceği, dava şartı noksanlığının tespit edilmesi halinde davanın usulden reddine karar verileceği, ancak, dava şartı noksanlığının giderilmesi mümkün ise bunun tamamlanması için kesin süre verileceği, bu süre içinde dava şartı noksanlığı giderilmemişse davayı dava şartı yokluğu sebebiyle usulden reddedileceği, dava şartı noksanlığının, mahkemece, davanın esasına girilmesinden önce fark edilmemiş, taraflarca ileri sürülmemiş ve fakat hüküm anında bu noksanlık giderilmişse, başlangıçtaki dava şartı noksanlığından ötürü, dava usulden reddedilemeyeceği hükme bağlanmıştır.
Yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda somut olayda, aynı mahkemede daha önce açılan ve mahkemenin 2016/225 Esasına kayıtlı dava dosyası ile eldeki davanın tarafları, konusu ve dava sebeplerinin aynı olduğu anlaşıldığından derdestlik dava şartı nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün belirtilen nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının harcın yatırana iadesine, 24.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.