MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Mahkemesi 16.Hukuk Dairesince verilen 03.02.2021 gün ve 1894-195 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, temliklerin muvazaalı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacılar vekilinin istinafı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince, muvazaa iddiasının sabit olduğu gerekçesiyle davacıların istinaf başvurusunun kabulü ile HMK’nın 353/1.b.2 maddesi uyarınca hüküm ortadan kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK."nın 362.maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2021 yılı itibarıyla HMK."nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00TL’lik kesinlik sınırı 78.630,00 TL olarak uygulanmaya başlanmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı davalarda davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmayıp ihtiyari dava arkadaşlığı bulunduğundan, dava değerinin davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değer olacağı kuşkusuzdur.
Somut olayda, dava konusu ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... parsel sayılı taşınmazlarda temlike konu payların dava tarihi itibarıyla keşfen saptanan toplam değeri 143.427,00 TL olup, davacı ...’ın (8/32) miras payına isabet eden 35.856,75 TL’nin, davacılar ... ve ..."nın her birinin (6/32) miras payına isabet eden 26.892,56 TL’nin ve davacılar ... ve ...’ın her birinin (3/32) miras payına isabet eden 13.446,28 TL’nin 2021 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davalıların temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde iadesine, 25/10/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.