Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/161 Esas 2020/1826 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/161
Karar No: 2020/1826

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/161 Esas 2020/1826 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen, boşanma davasına ilişkin kararın temyiz edilmesi üzerine, davacı kadın vekilinin temyiz dilekçesi geç verildiği gerekçesiyle reddedilmiştir. Temyiz dilekçesi, kararın tebliğinden itibaren iki hafta içinde verilmelidir ve kanuni süre geçtikten sonra verilirse kararı veren mahkeme veya Yargıtay tarafından reddedilebilir. İçtihatı Birleştirme Kararına göre ise, kesinleşmiş bir karara ilişkin temyiz istemleri de reddedilebilir. Kanun maddeleri olarak, temyiz dilekçesiyle ilgili Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 364 ve devamı maddeleri, temyiz dilekçesinin reddedilebileceği durumlara ilişkin İçtihatı Birleştirme Kararı'ndaki uygulamalar belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/161 E. , 2020/1826 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz dilekçesinin verilme usulü 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 364 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Anılan düzenlemeye göre; temyiz dilekçe ile yapılır. Temyiz dilekçesi, kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya Yargıtay"ın bozması üzerine hüküm veren ilk derece mahkemesine yahut temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde verilebilir. Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Somut olayda, temyize konu karar davacı kadın vekiline usulüne uygun bir biçimde 19.11.2019 tarihinde tebliğ edilmiş olup, temyiz başvuru dilekçesi iki haftalık yasal süre geçtikten sonra 09.12.2019 tarihinde verildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, davacı kadın vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı erkek vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2020 (Çrş.)